Westcoast, Abel T en binnendoor naar Christchurch.

Aangezien dit verslag mijn laatste twee weken reizen met m'n maatje Perry zal beschrijven, kan ik van te voren al wel verklappen dat het wellicht minder spectaculair zal zijn, maar zeker zo lang... Hopelijk kan mijn “schrijfstijl” jullie toch blijven motiveren om het verhaaltje te lezen en misschien zelfs nog een reactie achter te laten ook ;) hahaha!
We zeggen en schrijven zaterdag 13 maart jl. Uitchecken in “Franz Josef” en op naar “Punakaiki”... Eerst even de auto aftanken en dan vertrekken! We reden voorbij een jongedame die aan het liften was... Perry en ik keken elkaar aan en na een kilometer besloten we om te keren om te zien of ze misschien met ons mee wilde rijden.. Eerst even gestopt om de auto te reorganiseren zodat ze ook daadwerkelijk mee kon rijden... Wij stoppen om te vragen waar ze heen moest... Dat bleek Hokatika te zijn, en dat lag op onze weg... In Hokatika was een festival die dag, dat wisten we omdat wij daar eerst ook naartoe wilden, maar alles was al volgeboekt... Maar Catherine (27, Can) had een slaapplek geregeld via via in een tentje bij een ander Canadees meisje... Onderweg voldoende praat... Keer anders dan anders, hahaha... Catherine was een circusartieste die regelmatig internationale shows had... Ze was nu op een vierweekse vakantiereis voordat ze weer een tournee had... Gezellige, vlotte dame... Na zo'n 140 km waren we in Hokatika... En het leek verdomme wel carnaval, want iedereen ging verkleed op dat festival... Het zag er supergezellig uit, ondanks dat het een beetje miezerig weer was... Perry en ik dus dubbel balen dat we naar Punakaiki moesten, hahaha! Maar goed, de kampeerplek van Catherine's vriendin opgezocht en haar daar afgegooid ;) na het geven van een dikke knuffel uiteraard! Even lunchen in Greymouth, ongeveer een half uur verder en daarna meteen door naar Punakaiki... Op de weg naar ons hostel, komen we langs de reden waarom Punakaiki door veel toeristen wordt aangedaan: de “Pancake Rocks”... De de kracht van de wind en de zee zijn de rotsen aan de kust bij dit punt op een hele speciale manier geërodeerd, waardoor het lijkt alsof het stapels pannenkoeken op elkaar zijn!!! Heel erg bizar, maar weer een typisch stukje unieke natuur in Nieuw Zeeland... Uiteraard zijn hier ook de nodige foto's van genomen... Na deze wandel- en fotosessie gingen we op pad naar ons hostel, 1,5 km verder... Moeiteloos inchecken en meteen maar even onze dagboekjes tevoorschijn gehaald om alles bij te werken... Na een tijdje kreeg Perry een behoorlijke dip, waardoor hij het noodzakelijk vond om een Powernapje te gaan doen, terwijl ik mijn verhaal op de pc aan het zetten was... Perry meldde zich weer tegen zessen... Geen supermarkt daar, dus wat doen we? Ik eerst ff internet gekocht voor ons... Daarna mijn verhaaltje op mijn weblog gezet en toen “moesten” we maar gaan uit eten in de plaatselijke taverne... Heerlijke steak op daar... Wat ook een heerlijke bijkomstigheid was, was dat er die dag een buslading van 29 Deense dames was gearriveerd in Punakaiki.... Helaas niet in ons hostel, maar in de taverne hebben we er van mogen genieten... :P … Dus ook onze ogen hebben “goed de kost gehad”;) hahaha! Terug naar het hostel, waar Perry de laptop even met zich meenam de kamer op... Ik ging in de huiskamer zitten en na een kort gesprek met een Duits meisje en een Franse kerel, raakte ik aan de praat met Joppe (Oisterwijk, 26) en Malou (Prinsenbeek, 21)... Ze zaten met zijn tweetjes te kaarten, duizenden... Ik wist dat ze Nederlands waren, maar ik vroeg hen toch in het Engels: “What game are you playing?” Het antwoord van Joppe was: “It is sort of Rummicub, but then with cards... We call it thousends...” Dus ik kon mijn lach al bijna niet meer houden en zei toen maar: “Oh, gullie bent ant duuzenden!!!” Daar konden ze smakelijk om lachen gelukkig... Niet veel later kwam Perry ons vergezellen en zijn we met zijn viertjes nog ff wat gaan toepen... Bietje ouwehoeren erbij... Gezellig! Zij besloten na een tijdje naar bed te gaan... Daarna nog ff internet onveilig gemaakt en zitten kletsen met dat Duitse meisje en die Fransoos... Rond één uur vond ik het mooi om naar bed te gaan... Niet echt bijzonder die dag, op de pancakerocks na dan! Toen ik de volgende ochtend wakker werd, zat Perry al met zijn thuisfront te MSNen... Om 9.45 mocht ik ook nog ff online met moeders om bij te buurten... Moet toch een beetje op de hoogte blijven van alle inns en outs van het Veghelse hè... En kliknieuws verteld lang niet alles ;) hahaha! Na het buurten zijn we op pad gegaan naar de volgende bestemming: Golden Bay! Schijnt een stukje NZ te zijn met de misschien wel mooiste stranden... Ik achter het stuur en hoppa, wesjeezen maar! Onderweg nog een hapje gedaan in the middle of nowhere bij een wegrestaurantje genaamd “Berlins”... Uurtje later tanken en toen ook maar gewisseld van stoel... De weg van Motueka naar Takaka (Golden Bay) is geen pretje als je niet zelf achter het stuur zit om te rijden... Stijle berg, veel haarspeldbochten... Onderweg nog bijna een schaap aangereden die verdwaald was en heel nonchalant midden op de weg liep tegen het verkeer in dus... Bijna gratis kebab dus ;) hahaha... Rond 3 uur waren we bij onze accommodatie voor de komende twee dagen, hostel Kiwiana! De eigenaardige eigenaresse was even afwezig maar zou spoedig daar zijn... Wij ff potje pool gespeeld ondertussen op de gratis pooltafel... Toen ze dan toch aanwezig was, zijn we maar meteen ingecheckt... Na beetje relaxen, zag Perry in de keuken een formulier hangen dat er elke zondag een vriendschappelijk partijtje voetbal gespeeld werd op een veldje net buiten de stad... Daar hadden wij wel weer keer zin in! Dus wij omkleden, ff vlug wat boodschapjes doen en naar het voetbalveldje toe... Allebei in onze oranje outfit stonden we daar dan, net voor vijven... De locals kwamen langzaamaan binnenstromen... Na een warming-upje met wat passen en trappen werd er een partijtje neergezet... Hesjes tegen de niet-hesjes... Peter, de organisator van dit alles, bleek een Nederlander te zijn die 5 jaar terug geëmigreerd is naar NZ... Hij maakte de partijen... Mix van jong en oud was daar bijeen, van zo'n 14 t/m 55 jaar, erg leuk, mag ik wel zeggen! We begonnen met 18 personen maar al snel werden het er meer... Het veld werd wat groter gemaakt (scoren was op kleine doeltjes binnen 5 meter ongeveer) zodat er toch ruimte genoeg voor spel bleef... Het was heerlijk om weer een balletje te trappen... En ik ben het nog niet verleerd... Lekker van achteruit beetje spel verdelen en coachen... De eerste helft was dan ook voor mijn ploegje... We waren gewoon net iet s beter georganiseerd en slimmer dan de partij van Perry en Peter... Zou misschien ook wel kunnen komen doordat......... Nee, ik zal het niet zeggen, maar een goed verstaander heeft maar een half woord nodig hè ;) hahaha! Wij hadden een aantal spelers die het wat beter snapten... En achterin coachen en sturen, verdelen en heersen, helemaal in mijn element zijnde, dat ging me goed af! Na de drinkpauze stond het team van de tegenstander iets beter en hadden we met hun aanval iets meer moeite... Na een minuut of 20 vond Perry het echter nodig om wat tijd te rekken, hahahaha :P Hij lag op de grond te kermen... Zijn linker “Dirk” had spastische neigingen (voor sommige beter bekend onder de noemer kramp)... Hahaha! Het was echter zo heftig dat hij genoodzaakt was om even uit te stappen... Het spel ging verder en ik bleef de soevereine veldheer achterin... En wat sommige onder ons misschien “riskant uitverdedigen” zouden noemen, verwoord ik dat liever als “subtiel en bewust van eigen kwaliteiten”... Rond 7.15 zijn we gestopt met het balletje trappen... Even alle pionnen verzameld enzo... Wat drinken achteraf, want Peer had een grote koelbox bij hem met wat biertjes en frisdrank... Gezellige afsluiter! Toch wel grappig om zo met een hele groep locals een potje te voetballen! Na het voetbal eerst even boodschappen gedaan want de super was maar tot acht uur open... We hadden allebei niet heel veel honger, maar ja, we moesten nog wel wat eten die avond... Buiten even zitten chillen met de andere hostelgenoten... Toch nog een hapje eten gemaakt... Verder chillen in de lounge na tien uur... Perry om 11.45 uur naar bed, ik zo'n 2 uur later... Had in die twee uur o.a. mijn mail even doorgenomen... Ook een mailtje van Gerke van de Akker gehad... Hij wilde mij even persoonlijk uitleggen waarom hij naar Schijndel verkast volgend seizoen... Ik kan daar heel kort en duidelijk over zijn: Gerke heeft groot gelijk! Ik wens hem heel veel succes en voetbalplezier daar! De “BG-top” -of in mijn ogen beter de BG-flop van ome Koos te noemen- is weer de arrogantie zelve en laat een talentvolle eigen jongen weglopen... Die snappen dus echt niet hoe het werkt... Dat Gerke weg gaat heeft 0% te maken met geld en 100% te maken met gebrek aan waardering... Zo jammer (understatement)... Lees ik vervolgens op kliknieuws ook nog eens dat er een nieuwe spits bijgehaald is... Komt Alexander Mols opzetten, gaan ze nog een spits bij halen! Bang dat ie door gaat breken misschien? Of moet die ook eerst weglopen voordat hij voor vol aangezien wordt? Voorbeeld: Emiel v.d. S en nu Gerke bijvoorbeeld... Daarna naar bed dus... In de droom die ik die nacht had, zag het eerste van Blauw Geel er stukken anders uit kan ik wel zeggen...
Hoe ik het voor mekaar gekregen heb weet ik nog steeds niet, maar ik werd om 13.30 uur wakker... En nondejuu!!! Kapot van de spierpijn en ook nog last van mijn knie... Tja, potje voetballen hè... Nog even wat naluieren in mijn bed en toen toch maar eruit, leek wel een bejaarde de eerste meters... Na een paar sneetjes brood stelde ik aan Perry en Ramona (22, Zwi) voor om naar het strand te gaan... Het was namelijk enorm lekker weer! Warm en zonnig! Ook Marian, een Duitse gozer wilde wel mee met ons... Even na drieën zijn we dan op weg en zo'n 15 minuten later zijn we dan bij “Tata Beach”, misschien wel het mooiste strand dat we in NZ gezien hebben! Helderblauwe zee... Mooi strand zoals een strand moet zijn... We zien daar twee hostelgenoten van ons liggen en besluiten erbij te gaan liggen. Kristoffer (19, Den) en zijn prachtige vriendin Barbara (20, Den)... Hele leuke gezellige lui... Na een paar minuutjes zon was het toch echt tijd voor het water... Het leek heel koud, maar nadat je er “door” was, viel het allemaal heel erg mee!!! En als je dan rond keek, leek het wel alsof je in de tropen was... Ik wilde net weer op mijn handdoek gaan liggen toen Perry me riep vanuit het water, dat ik de camera moest halen omdat er een “starfish” op zijn voet zat... Ik dus meteen ff paar foto's gemaakt! Verder nog beetje balletje hooghouden op het strand, frisbeetje gooien in het water en chillen in de zon op de handdoek... Wat is het leven toch zwaar ;) ahhaha :P … Rond half zes waren we terug bij het hostel... Perry meteen ff douchen, ikke relaxen... Toen boodschappen doen voor de BBQ die we wilden doen die avond... Bier en wodka gehaald, want we zouden drankspelletjes doen, hahaha, nooit het zelfde hè ;) hahaha! Bij terugkomst ging ik eerst ff douchen om vervolgens maar aan de grill te gaan staan... Na de heerlijke BBQ begonnen we vrij snel met de drank... Het eerste spelletje dat we deden was de klassieker “Pyramide”... Na een potje met vier wilden ook Ewout (Bel, 26) en Faustine (Fr, 28) graag mee spelen... Erg leuk en gezellig! De tijd vloog en na tien uur moesten we de lounge in... Daar schakelden we over op het spel Kings Cup (Kingsen... Ring of Fire)... Echt superleuk en lachen... Faustine ging naar bed en werd vervangen door de Brit Paul... Tegen 2 uur zijn we met zijn allen gaan slapen... Mooie dag! :)
Op dinsdag moesten we helaas Takaka verlaten aangezien we geboekt hadden in Motueka... Perry was echt super rot van gister en had bezoek van de kater der katers, hahaha... Op de spierpijn na had ik verder nergens last van... We stonden op het punt om te vertrekken toen Ann (25, Eng) naar me toe kwam om te vragen of zij en Paul met ons mee mochten rijden... Ik vertelde haar dat we dat wel konden proberen, maar dat het waarschijnlijk erg krap zou worden en ik niets kon beloven... Na wat passen en meten bleek het allemaal net in de auto te passen allemaal... Wij op weg naar Motueka dus, slechts 55 km.. Ik rijden dus... Gelukkig... Want die weg met al die bochten was er weer... Het was net een achtbaan soms... Zeker Paul en Perry hadden er wat moeite mee, hahahaha! Wellicht onder invloed van de spelletjes van de avond ervoor ;) zou je niet denken?!?!?! Paul en Ann afgezet in de stad en zelf door naar ons hostel, de Laughing Kiwi... Aangezien Perry meer dood dan levend was, ging die even een tukje doen... Zelf heb ik een uitgebreide lunch gemaakt en wat gekletst met de 3 oudere stelletjes die hun vakantie aan het vieren waren in Motueka... Rond een uur of twee was Perry weer enigszins tot leven gekomen... Beetje zitten kaarten die middag... Om 5 pm gaan pinnen en boodschappen gedaan bij de New World... Daar hadden ze zoveel “Nederlandse” producten dat Perry en ik helemaal opfleurden... We MOESTEN gewoon een aantal dingen kopen: Leverpastei, Knakworstjes, mix voor appeltaart, snert, kroepoek, mix voor nasi, mix voor bami... Hmmmmm... Die avond dus maar Nasi eten ;) hahaha... Bij terugkomst in het hostel eerst de snert opgewarmd... Stevige bodem dus... We konden er weer ff tegen... Beetje chillen en kaarten, omde snert te laten zakken... Net na achten ben ik gaan koken en net na half negen konden we aan tafel voor een overheerlijke nasi met satésaus en kroepoek!!! Genieten :P:P:P:P Na de afwas zijn we UNO gaan spelen (wie kent het niet?)... Eerst met zijn tweetjes, maar na twee potjes vroeg de Duitse Michaela of ze mee mocht spelen... En een paar potjes later deed haar hele familie mee met het kaartspel! Moeder Ramona wist uiteindelijk te winnen door als eerste de magische grens van 500 punten te bereiken... Perry ging vrij vlug daarna naar bed... Ik ging mijn foto's bij mijn vorige verslag plaatsen... Half twee was het bedtijd...
Net na tienen opgestaan... Wasje opgezet... Ontbijtje... Gesprekje met de oudjes... Was opgehangen... Tweede wasje opgezet... Even op internet... Perry tweede wasje gehangen... Lunchen... Knakworsten!!!!!! Hahahaha... Na de lunch wilden we wat gaan doen, dus wij vragen aan de hostelbaas wat we konden doen... Hij adviseerde ons om naar Kaiteriteri te gaan, een dorpje naast Motueka... Daar hebben ze een prachtig strand, met wat leuke winkels en een aantal activiteiten... Klonk als een plan, dus wij erop uit... Wat was dat een tegenvaller... Strand was wel okee, maar zeker niet zo mooi als het Tata Beach waar we recentelijk geweest waren... En er was 1 winkeltje en 1 café/restaurantje... Het was wel de start voor veel water-avonturen... De watertaxi, kayak-tours enzovoorts... Eerst ff een warme choco gepakt in het cafétje... We hadden een mini-golf-course gevonden... Zag er goed uit... We konden alleen de stick- en balverhuur niet vinden... Besloten om voor morgen een Scenic Cruise langs de kust van Abel Tasman te maken... Bij dat boekingskantoortje gevraagd waar we moesten zijn voor het mini-golf... De dame verwees ons door naar een ander kantoor iets verderop in de straat... Wij daarheen om voor $5,- p.p. Een partijtje mini-golf te gaan spelen... Wij allebei 2 ballen meegenomen, zodat we 2 x konden spelen, hahaha, en omdat Perry een souvenirtje wilde meenemen, hahaha! De eerste run was een overwinning voor mij, met 5 punten verschil, terwijl Perry de tweede keer duidelijk wist te winnen met 8 punten verschil... En echt heel veel gelachen tijdens het spelen... Leuk en goedkoop vermaak! Na afloop de sticks inleveren en nog een ijsje eten en toen terug naar het hostel... Meteen ff de restanten Nasi van gisteren opgewarmd en opgegeten... Tweede dag vaak lekkerder hè ;) hahaha! Zakje kroepoek erbij en smullen maar! Daarna even de bankzaken bekeken op internet en wat UNO gespeeld... Daarna nog een aanvullend hapje gegeten onderweg naar de boodschappen van die avond en wat biertjes... Terug bij het hostel begonnen we weer UNO te spelen... Samen met Esther (Du, 21) en Sam (USA, 23)... We zouden samen met hen nog even de stad ingaan om St Patricksday te gaan vieren... Helaas zaten we in Motueka, en was er hier geen fluit te doen... De kleur groen was bij ons allemaal aanwezig, op de ene manier of de andere, maar het zoeken naar een kroeg bleek nog een hele opgave... Esther introduceerde nog tijdens het UNO een bierregel... Als je je biertje met je rechterhand oppakt, en iemand zegt: BUFFALO, dan moet je het biertje leegdrinken... Dat betekent dus, met links drinken... Op zich wel grappig, maar als je geen spelletje aan het spelen bent, is het verdomd lastig om dit automatisme aan te wennen... Sam was de eerste... Daarna was het Esther haar beurt... Toen we eenmaal in de kroeg waren (genaamd Hot Mama's) was de beurt direct aan mij... Toen ik die pint gekilled had vonden we het mooi geweest met dat spelletje... Maar misschien wel leuk om keer tijdens stapavondje te doen... Na twee biertjes gingen we terug naar het hostel... En vrij rap naar bedje toe... Die avond was er een jongedame op onze kamer die totaal niet blij was met mij (kan iemand zich zoiets nu voorstellen???), en mij tot 3 x toe kwam wakker maken 's nachts vanwege mijn gesnurk... Ze vroeg me zelfs of ik “normaal” kon doen... Alsof ik het kan helpen, hahaha!!!
Op donderdag bijtijds op staan, ontbijtje gedaan, wat spullen in de auto geknald en klaar om naar Kaiteriteri te gaan... Esther en Sam wilden met ons mee naar daar... Ze gingen niet mee op de cruise, maar aan de wandel daar... Maar wel gezellig om samen te rijden... Op de boot, die ons $70,- p.p. gekost heeft, was het uitzicht echt wel mooi, maar het was niet zo mooi als we gehoopt en gedacht hadden... Niet het geld waard... Mooie plaatjes geschoten van de kustlijn, paar keer aan land geweest, maar toch allemaal net niet eigenlijk... het zegt ook genoeg dat Perry en ik beide meerdere keren zaten te knikkebollen terwijl we goed uitgerust waren... Dat moet genoeg zeggen... Om 14.15 waren we terug bij het strand... We hadden een gratis kopje koffie in het café bij de cruise, dus die gingen we even nuttigen... En weer terug naar Motueka... Sam en Esther afgezet bij het hostel, onze koelspullen gepakt en de auto in, op naar Nelson!!! Rond 4 pm waren we daar, bij ons hostel, “Accents on the Park”... Mooi, schoon, netjes, hotellike hostel... Eigen bar/restaurantje erbij in de kelder... Prima geregeld hier... Even boven in de lounge chillen... SMSen met Esther, die we in Blenheim hadden leren kennen en hier au-pair is in Nelson... Afgesproken dat we die avond een drankje gingen doen met haar en 3 van haar eveneens Duitse au-pair vriendinnen... Eerst even tijd voor ons schoonheidsslaapje... Douchen, omkleden, en een lekker en vlug hapje eten bij ons hostelrestaurantje... Om exact 9pm stonden wij dan volgens afspraak in café 623... Geen Esther... Ik haar maar ff een lullig smsje gestuurd over de Duitse punctualiteit en zo'n 20 minuten later was ze dan daar... Gezellig! Even de officiële kennismaking met de dames: Laura (20), Ina (19) en Mariann (21)... Niet veel later waren ook Kristoffer en Barbara aanwezig, het Deense stel dat we in Golden Bay hadden leren kennen... Na een paar drankjes en wat bijkletsen met Esther was het tijd voor de volgende bar, een Salsa-bar!!! Volop gedanst werd er niet, maar een paar pasjes heb ik wel gewaagd... Na een potje pool met Kristoffer gingen de Duitse dames naar huis toe... Met zijn viertjes nog ff naar een bar met live-muziek, waar een stel losgeslagen dames van minstens 40 uit hun dak gingen, begeleid door de goede stem van de one-man-band... Ik raakte nog even aan de praat met een Ier die met zijn Deense vriendin op reis was, maar verder gebeurde er niets noemenswaardigs... Wij terug naar het hostel en naar bedje toe... Omstreeks 1 uur denk ik...
Heerlijk uitgeslapen tot kwart over twaalf, toen rustig ontbijtje gedaan en het dagboekje weer bijgewerkt... Tegen twee uur de stad in gegaan, om te gaan kijken of er nog iets te doen was hier in de buurt... Beetje winkeltjes bekeken en via Hardy Street over een bruggetje gelopen tot we in een park aankwamen... Mooi groot goed bijgehouden grasveld omringd door mooie bomen en een heuvel aan de andere kant... Via die heuvel kon je bij het “Geografische Middelpunt” van Nieuw Zeeland komen... We wilden net naar boven klimmen, toen we op het informatiebord zagen dat het slechts het symbolische middelpunt was, en niet het daadwerkelijke... Voor mij was de zin toen snel over... Perry wilde wel graag naar boven... Ik besloot om in het park te blijven wachten op hem... In het park was een stelletje aan het trainen onder begeleiding van een Personal Trainer... Interessant om te zien... Leuke vormen die ze deden, die ik zeker ook mee ga nemen in het voetbalwereldje... Ik werd geïnspireerd door hen en besloot zelf ook een workout te doen in de schaduw van een grote boom... Daarna even lekker uitzweten op een bankje in de schaduw en vervolgens op een bankje in de zon gaan zitten... Even de gedachten in het hoofd rond laten spoken... Doordat het zoveel gedachtes tegelijk zijn, kon ik me maar moeilijk focussen, maar dat is niet erg, ik liet het gewoon gaan in mijn koppie... Nog even sms-contact met Kristoffer (en Barbara) en met Eshter... Esther was op zoek naar een rustige plak om haar boek te lezen, maar ze kwam nu gezellig mijn kant op... Perry was na ongeveer een uurtje terug beneden en een paar minuten later was ook Esher er... We hebben gezellig zitten kletsen... Kwartier later waren ook Kristoffer en Barbara present... Heel gezellig in het parkje zitten kletsen over van alles en nog wat... Verleden, toekomst, heden, flauwekul uiteraard ook af en toe, je kent me ;) hahaha, maar gewoon lekker spontaan allemaal... Het Deense stelletje was uiteindelijk ook weer het eerste weg, maar Perry en ik hadden wel met hen afgesproken om die avond naar de bios te gaan... Nog even wat nagebabbeld met Esther en nog wat gewandeld door de Queens Gardens... Afscheid genomen van Esther en op naar het hostel... Meteen eigenlijk een hapje gegeten in ons restaurantje... Paar potjes gekaart en toen maar naar de bios gelopen... Kristoffer en zijn lieftallige Barbara waren er al... We besloten om de film “Green Zone” te gaan bezoeken... Matt Damon als Amerikaanse soldaat, teamleider van zijn unit... Gaat over de Irak oorlog en hoe hij achter de waarheid aan gaat... Mooi verhaal over macht en machtsmisbruik van bepaalde mensen die bepalend kunnen zijn voor heel veel anderen, waarbij Amerika een keer vanuit een ander oogpunt belicht wordt... Maar ja, het blijft een film hè... Het was wel ouderwets genieten met een bak popcorn op schoot en een liter cola naast me in de stoel... Heerlijk!!! Na de film afscheid genomen van de Denen (ze gaan morgen naar Noordereiland) en terug naar het hostel... Net na twaalven lagen we al weer op bed... Nog even een nachtelijke conversatie met mijn maatje Perry gehad en toen toch maar gaan slapen...
Om 9 uur weer klaarwakker, maar wel nog lekker naluieren tot half tien, hahaha! :) Perry ging toen op internet om zijn accommodatie in Sydney en Cairns te regelen... Ik was ondertussen aan het ontbijten... Zo'n 45 minuten later was het mijn beurt om nog even met het thuisfront te communiceren... De pc liep na een tijdje vast, dus toen heb iki nog even de telefoon gepakt en gebeld naar thuis.. Wel wat duurder, maar goed, leuk om de stemmen weer te horen... Er was een markt op zaterdag, en we besloten daar heen te gaan... Het was net over twaalven en de markt zou tot ongeveer één uur duren... Leuk van opzet, gezellige sfeer, redelijk druk bezocht... We struinden wat rond tussen de kraampjes met kunst, kitsch, souvenirs, eten en al het andere... Het was een soort van braderie op de camping leek wel, maar wat groter dan de meeste camping-braderiën... Terwijl bezig waren om wat souvenirs aan te schaffen voor onze Veghelse maatjes, stonden daar twee leuke, spontane goedlachse meiden mee te kijken... Het bleken Ina en Laura, twee van de Duitse Au-Pairs die we eerder ontmoet hadden... We stonden gezellig te kletsen met zijn viertjes en zijn samen de rest van de markt rondgelopen... Toen we die wel zo'n beetje gezien hadden, was het ook 1 pm, en was het tijd voor wat eten... Hebben de dames zin en tijd om mee te gaan lunchen ergens? Dat leek hen wel leuk en we zijn na een aantal café's te hebben afgekeurd uiteindelijk toch bij een leuk café/restaurantje aanbeland... De dames een salade, Perry en ik ene pizza'tje... Machtig ding... En time flies when you're having fun... Want voordat we het wisten was het bijna 3.30 pm... De dames hadden verder niet echt plannen die dag dus we zijn even gaan wandelen... Langs het riviertje... Wat foto's geschoten van het “paaldansen” langs het water, hahaha :P hahaha, je raadt wel wie er het eerste in probeerde te hangen natuurlijk ;) :P :) Het wandelpad kwam uit op een speeltuintje, waar we ons weer even kind waanden... De “sandflies”, irritante beestjes, gooiden echter roet in ons eten, waardoor we besloten door te lopen... Perry liet in zijn gesprekje met Ina vallen dat hij de skydive gedaan had en de bungee... En aangezien we niet echt plannen hadden verder, vroeg hij of ze zin hadden om onze filmpjes te zien... Dat wilden ze wel, dus wij naar het hostel... De filmpjes laten zien... Ze vonden het heel gaaf maar stiekem ook heel eng... Zouden het zelf nooit doen zeiden ze... Maar goed... Het was half zes... Wat doen we nu? Ik stelde voor om even naar Richmond te gaan om te gaan mini-golfen... Dat vonden de dames een leuk idee, en Perry ook trouwens, hahaha :P Dus wij op naar Richmond met ons autotje... Ongeveer 15 minuten verder... 18 holes te spelen daar, en het was een “par 50”baan... We hebben heel veel plezier gehad op en om de baan met zijn viertjes, echt een hele gezellige middag beleefd met de meiden... Het niveau was wel beetje lager dan het onze, als je het hebt over het spel tenminste, hahaha ;) :D ;) Uiteindelijk was de eindscore als volgt: Laura 84 punten, Ina 65 Punten, Perry 54 punten, Björn 45 punten... Na deze glorieuze overwinning van dhr. Callaars probeerde Perry de dames over te halen om ook nog een potje mee te gaan bowlen... Daar hadden ze totaal geen zin in... Maar ze zouden het als een eer beschouwen om ons te mogen zien spelen... Hahaha, leuk als sarcasme zegeviert... Maar Perry en ik speelden wel een potje... Volgens mij heb ik sinds mijn 12de levensjaar nog nooit zo slecht gespeeld als nu! Maar goed, na mijn victorie bij het golfen was dit een zeer dikke nederlaag, terwijl ook Perry zeker niet goed speelde, hahaha! En tja, het was gezellig, dus dat is het belangrijkste... (Pffffffff, verliezen doet nog steeds pijn hoor ;) hahaha)...
Op de terugweg naar Nelson hadden we het over het avondeten wat nog moest plaatsvinden... We besloten met zijn vieren naar het “Indian Café” te gaan... Alle vier een ander gerecht, maar ook alle vier dik en dik tevreden over het eten! Ruim voldoende en overheerlijk!!! Na dit heerlijke diner, heb ik Laura even naar huis gebracht, aangezien zij wat verder van het centrum af woont... Perry stond toen al te douchen en Ina woonde op 5 minuten loopafstand van ons hostel... We hadden afgesproken om die avond met de twee dames plus Mariann en Esther weer op stap te gaan... Nadat ikweer terug was van het wegbrengen van Laura, even vlug gedoucht en stapkleren aangedaan... Om 22.45 waren de dames er... Wij met zijn zessen de stad in en we hebben gelachen, gedanst, gedronken en zelfs bijna gehuild ;) hahaha... Gehuild? Dat moet even uitgelegd worden... De dansstijl, als je het al zo kan noemen, van met name Mariann (alias de houten plank), Esther (ik beweeg wel, maar heb geen ritme) en in iets mindere mate Laura was zo bedroevend dat we wel konden janken!!! Uiteindelijk hebben we vier kroegen bezocht en een hele leuke avond gehad... En superleuke dag zelfs... Nog even de facebook-gegevens uitgewisseld en een dikke knuffel gegeven aan iedereen... Afscheid nemen is altijd moeilijk :') hahaha :P Net na drieën viel ik als een os in slaap... Heerlijk...
Perry stond iets eerder op dan ik, want hij ging het eerst douchen... Ik was aan de beurt na hem... Na de douche even onze spullen in de auto gezet en een ontbijtje klaargemaakt... Even voor elven zaten we alweer in de auto; Greymouth was de volgende bestemming... Een saaie weg om te rijden... Voor Perry achet het stuur, maar voor mij als bijrijder nog erger... Dipmomenten volgden elkaar snel op, hahaha, voor mij althans :P want Perry had nergens last van zei hij... We hebben ff een korte plaspauze gehad, maar verder was het gewoon in één ruk doorrijden... En hoe dichter we bij Greymouth kwamen, hoe slechter het weer werd... Op 300 km van ons vertrekpunt waren we er dan... Het schilderachtige plaatsje Greymouth... NOT!!!! Wat een lelijke stad... Het doet zijn naam eer aan... Grijsheid heerst... Treurig... Maar goed, we moesten hier eerst ff geld pinnen voordat we het hostel konden betalen, hahaha... Niet heel veel uitgevoerd die middag... Beetje op de banken chillen en relaxen... Alvast wat DVD's gehaald voor de avond... Dagboekje bijwerken... Buurten... En tegen 5 uur gingen we ff boodschapjes doen... We hadden niet veel nodig, eigenlijk alleen wat drinken voor 's avonds... Om 5.40 pm werden we door de taxi opgehaald... We gingen namelijk een tour doen... Het bezichtigen van de “Monteith Brewery”... Samen met twee Engelse gasten, een Engels meisje, een Duits meisje, een Braziliaan en een oudere Duitse vrouw vertrokken we naar de brouwerij... Na de op zich wel interessante rondleiding, werden we in het cafétje gedeponeerd... Daar volgde een bierproeverij van 7 verschillende bieren... We begonnen met de Cider (eigenlijk geen bier dus, hahaha) en in rap tempo volgden daarna de Radler Beer, Original, Pilsner Beer, Golden Lager, Sumner Beer, Celtic Red en Black Beer... Na deze proeverij, waarbij we dus van al deze drankjes een derde van een glas gevuld kregen, mochten we ons eigen biertje naar keuze tappen en opdrinken... Dat was wel weer leuk dan... Mijn keuze viel duidelijk voor de Golden Lager!!! Met afstand de beste!!! Glas 3 x gevuld en toen werd er gezegd dat de taxi voor stond... Die zou ons naar het restaurant brengen...Er zat namelijk ook een diner bij de prijs van $25,- p.p. inbegrepen... Wat een koopje!!! Is deze lelijke stad toch nog ergens goed voor :P ;) :P Hahahaha! In het restaurantje hebben we allemaal genoten van onze hamburger en de salade en de aardappels die erbij zaten (of ja, de burger was erg lekker) :) … Bij het eten uiteraard een biertje... Dus even bestellen aan de bar... Wat een afzetters hier!!! Vragen ze $6,- voor een kan bier!!! Belachelijk toch... Ongeveer €3 voor een kan bier, hahahahahahahaha!!!!!!! Na het eten nog wat barhangen en rustig een pilsje drinken... Toen werd er door iemand geroepen: “Hey, they have Sing Star here...” Daar moest natuurlijk gebruik van gemaakt worden!!! Ik was de eerste die begon te zingen met een Engelsman... Die kerel was echt ziek in zijn hoofd... Die kende dus echt ALLE nummers uit zijn hoofd, zelfs de onbekende rapliedjes enzo... Hilarisch!!! We hebben uiteindelijk ook nog een wedstrijdje “jongens tegen de meisjes” gedaan, wat de meiden natuurlijk glansrijk wonnen... Maar wij hadden het meeste lol, das zeker... Terug gelopen naar het hostel toen we de kroeg uit geschopt werden met zijn allen, hahaha... Net na elven waren we daar... Perry ging meteen naar boven, terwijl ik de DVD's pakte en terug naar beneden ging... Helaas stond de LOTR aan... Die was pas rond kwart over twaalf afgelopen... Tot die tijd had ik zitten kletsen met de twee Engelse dudes en een Brits meisje... Iedereen ging naar bed na die film, behalve de twee Engelse en ik... Eerst nog even de film “Inglorious Basterds” kijken... Het nieuwe meesterwerk van Tarantino... Aparte film... Wel vermakelijk, al zeg ik het zelf... En tegen drie uur naar bed, mooie tijd hè :p hahaha!
Maandag om 9.30 opgestaan, mede omdat we om 10 uur moeten uitchecken... Even de DVD's ingeleverd, maar meteen ook wel gevraagd of we er nog eentje mochten kijken... Na 3 x vragen mocht het uiteindelijk wel... Eerst al onze spullen in de auto genknald en toen gezellig “the Wedding Crashers” gekeken... Slechte grappen die elkaar snel opvolgen... Dat is dus een geweldige film! Rond 12 uur verlieten we het stadje dat voor altijd in ons hart gepand zit (AHUM)... Eerst nog even lunchen bij de slechtste Mac Donalds op aarde... Echt heel erg... Hoe kun je het toch voor mekaar krijgen om de maaltijden van de Mac te verneuken?!?!?!?!!? Nou, zij konden het bij ons beide... Ranzige zooi... Vlug de auto in en naar Arthur's Pass gereden... Deze weg is één van de mooiste wegen van Nieuw Zeeland zeggen ze, en in ieder geval de hoogstgelegen weg... De trip was regenachtig, maar niet erg om te rijden... Tussen de buitjes door af en toe een verloren zonnestraal die voor een regenboog zorgde en de watervalletjes die zich vanuit de bergen naar beneden stortten... Prachtige natuur weer! Na 5 kwartier was onze bestemming bereikt...Inchecken in het YHA daar... Ik was behoorlijk lam, misschien wel mede door gisteren, hahaha... Dus ik vond het al snel tijd worden voor een lekkere powernap... Van net voor vijven tot ongeveer zevenen geslapen... Toen kon ik er wel weer tegen, hahaha! We zijn eigenlijk meteen gaan eten bij de “Wobbling Kea”, het restaurantje hier... Koken konden we niet, want er zat hier geen supermarkt en we hadden geen levensmiddelen om zelf te koken... Allebei een Pizza Hawaii besteld... Aan de bar vroegen ze mij nog of het voor ons tweetjes was, omdat de meeste mensen samen doen met de pizza... Zo groot is hij namelijk... En dat was niet gelogen... Maar voor deze jongen is een pizza over het algemeen geen probleem... Ook niet als het een 15 inch Pizza is, hahaha! Perry had er meer moeite mee en kreeg uiteindelijk iets meer dan de helft op... De rest in een doggy-bag, hahaha! Tijdens het eten deed zich nog een mooi schouwspel voor... Buiten op de parkeerplaats voor het restaurant stond een huurauto geparkeerd... Daar boven op zat een KEA... Een op een papegaai lijkende inheemse roofvogel... Die vond in eerste instantie de antenne van de auto wel interessant en besloot om die er maar vanaf te bijten... Toen hij daarmee klaar was, zocht ie een andere afleiding... Hij besloot met zijn snavel de rubberen strips tussen de deur en de carosserie los te peuteren... En niet zomaar een beetje, maar echt de volledig strip eraf, hahahaha... Na de rechterkant, volgde de linkerkant... Ik had al een keer gevraagd aan twee stelletjes die ook zaten te eten of het hun auto was, maar ik kreeg een ontkennend antwoord van beiden... Ik vond het wel erg grappig allemaal... Helemaal toen opeens een man op stond en in de gaten kreeg dat het zijn auto was... Aan het raam zat een stelletje te eten, waar hij enorm tegen uitviel, of ze niets hadden kunnen zeggen enzo... Misschien van de ene kant wel begrijpelijk, maar aan de andere kant was ik degene die het hardste erom aan het lachen was de hele tijd... En ik was ook degene die de twee stelletjes gevraagd had of het hun auto was... Maar de man durfde mij blijkbaar niet aan te spreken... Snap ik niets van... Ik zou hem toch niet uitgelachen hebben of belachelijk gemaakt hebben als hij dat zou doen... Zo ben ik niet... Lachen!!! Na het eten in het hostel nog even zitten kaarten samen... Na een tijdje kwamen Kwon (Aziatische Brit), Mik (Canadese chica), Rick (NL, Hoorn/Huizen) en een Brits meisje waar ik de naam niet meer van weet, bij ons zitten... We begonnen wat te praten over onze reis en wat we gedaan hadden en hoe je het beste waarheen kon rijden enzo... Gezellig zitten buurten met zijn allen... Langzaamaan druppelden ze allemaal af naar bed toe... Perry en ik als laatste... Tussen twaalf en één naar bed...
En toen was het al weer dinsdag... Om 9 uur eruit... Toilet gemaakt... Spullen gepakt.... En iets over half tien weg gereden uit Arthur's Pass, richting Christchurch... Mooie weg tussen de bergen en bomen door... Paar foto's gemaakt... Genoten van de rust... Onderweg naar Christchurch besloten we dat we eigenlijk toch liever eerst naar Akaroa gingen... Zo'n 50 km ervoor even een hapje gegeten want we waren wel voort een beetje hongerig... En toen dus door naar Akaroa, een heel mooi stadje aan de kust op een schiereiland, met een Frans aandoende stijl... Mede doordat het gesticht door de Fransen... Lekker zonnetje... Mooie baai... Genieten van een bakje koffie op het terras... Wat is het leven toch zwaar! ;) :P :) :P ;) Na anderhalf uur genieten zijn we toch maar naar Christchurch gereden, waar we geboekt hadden bij oude bekende Charlie B's Backpackers... Beetje chillen in de lounge, dagboekje weer bijwerken... Boodschappen doen... Eten koken volgde vrij snel daarna... Soepje gegeten in de lounge, waar de film “American Gangster” op stond... Even afgekeken... Na die film toch maar begonnen met de maaltijd... Heerlijk weer... En na wat chillen en omkleden konden we de stad in, want we hadden afgesproken met Anne-Fleur en Charlotte om 22 uur op het Cathedral Square... Charlotte was nog aan het werk, haar eerste avond... Anita (23, 't Gooi) was een bekende van de meiden en ging ook met ons mee op stap... Eerst even bij Charlotte d'r werk langs gegaan... Sjieke tent hoor!!! Precies waar zo'n mooie meid thuis hoort voor haar bijbaantje... Toen Charlotte weg mocht, zijn we naar de Base-Bar geweest... Ramvol was het en het duurde een eeuwigheid voordat ik de drank had... Maar het was wel gezellig met de meiden!!! Paar leuke en minder leuke foto's gemaakt, hahaha :P:):P:D:P:):P Hahaha! Maar toch al rond één uur terug naar het hostel, want het was ineens ingekakt in de kroeg... Wij waren nog niet echt moe... Anita sliep in hetzelfde hostel als ons... Dus besloten we om na terugkomst een potje te gaan kaarten... Na wat potjes pesten vonden we het kaarten mooi geweest... Het werd “Wie ben ik?” waarbij we allemaal een briefje op ons voorhoofd moesten plakken en door het stellen van vragen moesten raden wie we waren... Wat hebben we toch gelachen!!! Tot na drie uur volgehouden en toen toch maar besloten om naar bed te gaan...
We hadden vanmiddag met de meiden afgesproken om naar de “Van Dam's” te gaan... Een Nederlandse winkel/bakkerij waar ze o.a. Broodjes Kroket verkopen... Expres niets gegeten die ochtend zodat er meer ruimte was voor de NL lekkernijen... Om twee uur bij het afgesproken adres... We waren er om tien over twee... Tegelijk met de meiden... Maar wat denk je? Nee, het is geen grap... Het is echt waar... Er is geen bakker Van Dam meer... Gesloten... Wat een enorme tegenvaller zeg!!! Dan maar even naar de Mac met zijn allen... De meiden hadden inmiddels bericht gekregen van een man die geïnteresseerd was in hun auto... Hij zou die middag om 4 uur komen kijken... Om kwart over vier kreeg ik een smsje: verkocht! Goed bezig, vrouwkes!!! Inmiddels zaten we alweer terug in het hostel te kijken naar een film “the Sum of all Fears”... Perry kreeg dipje en ging slapen... Tegen zevenen maakte ik hem wakker... Beneden besloten we nog een film te kijken, “Mr. Deeds”... Makkelijke comedy... Lachen dus! Etenstijd... En toen we terug in de lounge kwamen na het eten, stond American Pie: The Wedding op...Inmiddels was ook Alexandra gearriveerd... Het Duitse meisje dat we van Q-town kennen... Na de film nog even binnen zitten kletsen... Daarna in de keuken gaan zitten bij wat jongens en meiden die met een drankspelletje bezig waren... Gezellig meegedaan... Tempo was rustig dus het werd geen onbeschofte zuippartij, maar meer gewoon vermaak... Perry ging om half één naar bed terwijl ik nog tot twee uur met Alex heb staan kletsen enzo... ;) (A) ;)
Donderdag 25 maart 2010... Perry's laatste volledige dag in NZ!!! Mijn maat was al wat eerder wakker en rond elf uur kwam hij weer kijken hoe het er met mij voor stond... Ik was net wakker, dus stond op het punt om op te staan... Lekker ontbeten/gebruncht en toen onze was weg gebracht naar de wasserette, zodat Perry met zijn kleren volledig op orde naar Australië kan vliegen morgen... Daarna zijn we de stad in gegaan om souvenirs uit te zoeken voor de familie en vrienden van Perry... Uitgebreid geshopt en geslaagd! Bij terugkomst de was opgehaald en in de auto gelegd... De dagboeken en de foto's bijgewerkt en gesorteerd... Vruchtbare middag, hahaha... Ik bracht nog even een bezoekje aan de kapper, zodat ik er nog knapper dan anders uit zie... De haren in de krul natuurlijk :P ;) :D ;) :P Hahahahaha!!! Lekker gedoucht daarna... Nog wat gechilled met Perry... En toen zijn we gaan uit eten bij de Mexicaan.... Perry's laatste avondmaal... In NZ dan, en voorlopig ook met mij ;) hahaha! Onze vriendin Lenny was weer aan het werk en nadat we even moesten wachten op een tafeltje werden we goed geholpen door het capabele personeel... Volgens mij mag je daar alleen werken als je aantrekkelijk bent... Ik zal er ook maar eens solliciteren dan, hahaha! Het eten was weer voortreffelijk te noemen! Lekker flesje wijn erbij... Genieten! Na het eten op stap... Afgesproken met Anne-Fleur... Charlotte zou later komen... En Lenny kwam ook nadat ze klaar zou zijn op haar werk... Na wat gezocht te hebben zijn we bij de “Shooters” aanbeland... Daar wat gedronken... Tequilla en bier, hahaha... Uiteindelijk was ook Lenny er, maar had Charlotte helaas afgezegd, ze was te moe van haar werk... Met zijn viertjes zijn we nog naar 2 andere kroegen geweest... Lenny ging iets eerder weg dan ons... Het was een hele gezellige avond, zonder veel poespas... Morgen vertrekt mijn maat naar Australië... Zal voor ons allebei wel weer wennen worden... Maar ook weer goed om alleen verder te gaan...
Zo... Het was een lange zit voor jullie denk ik, zonder dat er dit keer veel spectaculairs in staat...
Bedankt voor de genomen moeite voor het lezen van dit verhaal...
Tot de volgende keer!!!
Groeten uit Christchurch!!!