Een teken van leven na wekenlang zonder nieuwtjes!

Hallo allemaal!!!
Jaja, ik leef nog steeds en ook het vermaak is nog aanwezig... Maar aangezien ik in mijn ogen niet heel veel bijzondere dingen heb meegemaakt, die voor anderen wellicht anders klinken, duurde het zo lang voordat ik de inspiratie vond om weer een nieuw verslagje te schrijven...
Het begint allemaal op vrijdag 26 maart, meer dan een maand geleden dus... Perry op het vliegtuig gezet, nog een keer terug moeten lopen naar de parkeerplaats om hem mijn SIM-kaart uit AUstralie te geven, maar uiteindelijk een dike knuffel, een waterig oogje van beider zijde, en toen.................stond ik er ineens weer "alleen" voor...
Op die vrijdag heb ik verder niet veel gedaan... 's Avonds op stap met Charlotte en Annefleur... Leuke avond, waarbij vooral Annefleur last had van een stalker die haar helemaal geweldig vond... Hij vond mij alleen een beetje eng, omdat we verteld hadden dat ik de grote broer was, hahaha! Die sukkel en zijn maat geloofde het nog ook... Hij was een beetje bang voor me... Zeker toen ik in een dansclub in Christchurch ineens met hem begon te dansen en vroeg of ik niet interessanter was dan mijn "zusje"... Hahahaha, hilarische momenten, heel gezellig, echt leuke avond! Jammer dat Perry er niet bij was...
Op zaterdag niet veel gedaan, beetje bijkomen van de stapavond... En begonnen met het zoeken naar een baantje binnen de Horeca en/of Beveiliging... Veel online gezeten... De volgende 3 weken stonden verder in dit teken... Via moeders mijn oude Nederlandse CV digitaal gekregen... Vertaald met wat extra's in het Engels... Veel kroegen en clubs langs... Ook wat sportwinkels... Maar niet echt geluk... Er was 1 bar waar de manager me heel graag wilde hebben, maar zijn baas uiteindelijk nee zei, aangezien het "seizoen" nu een beetje voorbij was en er toch wel enigszins sprake is van recessie... Kon wel aan het werk bij meer zaken, maar dan was het of alleen voor vrijdag en/of zaterdag avond, of ik moest een 6-maandencontract tekenen... Daar had deze jongen geen behoefte aan!!!
Buiten al mijn zoeken naar en wachten op werk, heb ik weer een heleboel leuke mensen leren kennen in Christchurch... Ben ik uiteraard een aantal keren op stap geweest... Heb ik leuke bezoekjes aan de diverse parken gedaan... Uitgebreid aan de inwendige mens gedacht... Op meerdere manieren aan de nodige behoeftes voldaan (hier ga ik uiteraard niet te gedetailleerd op in) hahaha :P ;) hahaha... Heel veel plezier gehad... Maar ook de nodige momenten voor mezelf genomen om mijn plannen voor de toekomst te beramen en mijn verleden een nog betere plaats te geven... Neenee, het is echt niet alleen maar zuipen en feesten wat ik hier doe...
Maar goed, hoezeer ik Christchurch ook waardeerde, op een gegeven moment was er niet echt perspectief meer... Ik moest verder! Geen uitzicht op een baan... Wat nu? Terug naar Queenstown? Of op naar het noorden, via Nelson naar Noordereiland? Na nogal wat wikken en wegen, besloot ik tot het laatste... Ik besloot om 5 dagen in Nelson te blijven, daar rond te kijken of ik geen baantje kon vinden (wat waarschijnlijk niet zou gaan lukken), maar ook om bij te kletsen met wat oude vrienden en vooral ook vriendinnen... Hele leuke en zonnige tijd gehad! Maar omdat ook hier het werk geen perspectief bood, was het verstandiger om naar Noordereiland terug te gaan... OM twee redenen... De eerste: Ik ken daar meer mensen!
De tweede: Bij sommige van die (enorm aardige en leuke) mensen kan ik gratis verblijven!!!
Tja, ik blijf Nederlander he... Hahaha! Maar aangeizne werken niet echt op leek te schieten, en ik financieel af en toe een broep moest gaan doen op externe instanties, was dit de meest verstandige keuze...
Na het boeken van de Ferry van Picton naar Wellington, legde ik contact met Leo en Pauline Baas, om te vragen of ik daar niet een weekje of wat kon blijven... Geen probleem, was het antwoord! Fijn!!! Ik dus op pad met de auto naar Picton... Onderweg een AMerikaans stelletje opgepikt en afgezet bij het bookingsoffice voor de ferry... Zelf met de auto erop en klaar... Toen op de boot een smsje van de Amerikaanse dame, of ik er gezellig bij kwam zitten... Zij waren er dus ook... Veel over en weer vertellen over de plannen en over wat we al gedaan hadden... ZIj voregen of ze met me mee richting New Plymouth mochten rijden... Uiteraard!!! Maar dan delen we wel de kosten voor de benzine! Was voor hen ook geen probleem... Na een lange dag van reizen kwamen we rond 8pm aan bij Leo... Had ondertusseng evraagd of de Amerikanen ook 1 nachtje konden blijven slapen, en dit was geen probleem... Wat een gastvrijheid weer... Nog steeds soms moeilijk te geloven... Maar een voorbeeld voor ons allen!!! Na gezellig bijlkletsen die avond was het bedtijd en uitslapen geblazen... De volgende dag vertrokken de aardige Amerikanen (jaja, ze bestaan) weer om hun reis te vervolgen... Ik bleef uiteindelijk 9 dagen bij de familie Baas!!! Supertijd!!! Heel relaxed... Veel films gezien... Lekker lang geslapen steeds... Maar ook de kids geholpen met hun huiswerk... Paar keer wezen sporten met ze... Een huis van Leo mee wezen schoonmaken een dagje... Heerlijke tijd... Hoogtepunt was toch wel de verjaardag van een van hun vrienden, Sonja (ze werd 40), die een schijnbaar typische Kiwi-birthday in een garage vierde... Supergezellig!!! Veel bier!!! Een varken aan het spit... En ik voor de verandering een keer de allerjongste op een feestje... Dat is lang geleden, hahahahahaha!!! Maar het was echt super! Met Leo en Pauline ook afgesproken dat ze, wanneer ze in NL zijn, ze zeker bij mij in Veghel moeten langskomen om iets voor ze terug te kunnen doen... uiteraard heb ik een aantal keren gekookt ook enzo, maar deze gastvrijdheid terugbetalen met mijn eigen gastvrijheid is het minste wat ik kan doen toch?!?!?!?!
Na deze leuke tijd was het toch ook weer tijd om verder te gaan... Via Taupo en Rotorua zou ik naar Whitianga (Coromandel) gaan om Helene op te zoeken, mijn Franse vriendin... Van daaruit weer zou het naar Kerikeri gaan, naar Coen en Esther, ofwel "thuis"... ZO ging het ook ongeveer...
Eerst naar Taupo dus... Via misschien wel me mooiste autoweg op Noordereiland, the Forbidden World Highway!!! Prachtige scenery!!! Alleen heb ik een kleine miscalculatie gemaakt... Vergeten te tanken... Dus na kilometers zonder tankstation gezien te hebben, hoopte ik dat er in het volgende van de schaarse plaatsjes, een tankstation was... Helaas........... Maar goed, ik bij het plaatselijke hotel-restaurant naar binnen voor de nodige info... Had voor misschien 10 km benzine in mijn auto... Hij zei: "Je hebt het bord zeker niet gezien? Het is ook maar 6 bij 4 meter, dus kan gebeuren, hahaha! Maar ik verkoop je 10 liter benzine voor 25 dollar..." Ik antwoorde dat ik dat er graag voor over had... Het bracht me in ieder geval tot de eerstvolgende grotere plaats, die dus wel een tankstation hadden... Pfffffffiieeeeeeeeuuuuuwwww!!! Gered... Stom, ik weet het, maar ach, weer een lesje geleerd! Eenmaal in Taupo ingecheckt in mijn favoriete hostel: de Rainbow Lodge... Ze herkenden me natuurlijk direct en ik werd ook meteen uitgenodigd om die avond mee op stap te gaan... Er was een "fundraiser" georganiseerd door een locale jongedame, om sponsoren te zoeken die je betaalden om je kop kaal te scheren, en het geld gaat dan natuurlijk naar een fonds in de strijd tegen kanker (leukemie in dit geval)... Supergoed initiatief natuurlijk en het was ook uitermate druk die avond... Uiteindelijke bracht het tussen de 4000 en 5000 dollar op... Voor mijzeld ook een hele dure avond... Voordat ik het wist was het 3 uur in de nacht... Fantstische avond gehad, maar wel veel lichter in de portemonnee en nog een blauwtje gelopen bij een van de Ierse dames die het Hostel managen ook... Hahaha, ach ja, nooit geschoten is altijd mis... ;)
De dag erop, dikke kater... Hele dag brak... Niet veel gedaan... Toen liep ik de Amerikaan Sam (eerder ontmoet in Motueka) tegen het lijf... Hij zat te eten met Fleur Jaspers, een spontane Nederlandse jongedame van 29 uit Amsterdam (oorspronkelijk gelukkig niet, hahaha)... Zij gingen die avond even de stad verkennen... Ik zei dat ik wellicht nog kwam, maar het werd hem uiteindelijk niet... Net toen ik om 9.30 pm naar bed wilde gaan, haalden Meg (18,Can) en twee anderen me over om een drankspelletje mee te spelen... Tja, daar heb je mijn zwakke punt te pakken... Wij naar de bottleshop om inkopen te doen... Let the games begin!!! Ring of Fire uiteraard... Ging lekker... Na een tijdje waren Sam en Fleur terug en die vergezelden ons maar wat graag! Supergezellig! Na een paar potjes was de drank op... Ik besloot nog ff met Fleur buiten te gaan zitten aangezien zij rookt... Wat volgde was een interessant gesprek over van alles en nog wat... We spraken ook meteen af om zeker in Auckland Koninginnedag te gaan vieren... Tegen 3 uur naar bed toe... De volgende dag zou Fleur verder gaan... Ik was voor mijn doen al bijtijds op, voor tien uur.. nergens last van... Ook al raar, hahaha! Liep ik Fleur nog tegen het lijf... Kon ik haar nog bijna overhalen om nog een dagje te blijven, ware het niet dat het voor haar plan echt wel verstandiger was om die dag verder te gaan... Iets waartoe ik haar ook overhaalde om te doen... Wat ben ik toch goed ;) hahaha! Uiteindelijk Fleur weg, en bij mij sloeg niet veel later de beroemde en beruchte "dip" toe... Dus ff een powernappie doen... Daarna was Carmen weer terug van haar Tongariro Crossing... Carmen, de Duitse AU Pair die we eerder in Blenheim ontmoet hadden, en ik gingen samen eten deze avond... Ik zou koken... Het werd een thaise curry... Beviel haar goed... Rijst en Naanbrood erbij... Prima maaltijdje... Die avond verder niet veel meer gedaan... Carmen was doodop en ging al vroeg slapen... Ik raakte in gesprek met Yuuri uit japan (32), die in het hostel schoonmaakt voor accommodatie... Best leuk en gezellig, ondanks haar slechte engelse taal... Net over twaalven ben ik naar bed gegaan... De volgende dag zou ik naar Rotorua gaan...
Opstaan en uitchecken die ochtend... Toen de auto klaarmaken... Nog ff bakkie koffie doen... En toen was daar Carmen weer... Met een kamergenootje van haar... Ze wilden net naar de Taupo Thermal Spa gaan, de natuurlijke spa in het park... Ik wilde daar ook heen voordat ik ging dus we gingen samen... Heerlijk relaxen in het water... Na anderhalf uur, helemaal opgeladen, afscheid genomen van Carmen en op naar Rotorua... Uurtje later was ik daar... Crashpalace... Relaxt sfeertje met heerlijke muziek... Niet veel gedaan die dag... Beetje door de stad rondgewandeld... Heb alles al gezien hier, dus alleen mensen gekeken, hahaha... Makkelijk gegeten die avond, aangezien de eigenaar nog wat leftovers had... Vroeg naar bed want wilde ook de volgende dag weer vroeg op pad...
Om 9 uur uitgecheckt en niet veel later in de auto... Ik zou naar Helene gaan in Whitianga, een stadje op het Coromandel Peninsula... Behoorlijke rit voor de boeg vandaag, mede doordat het een behoorlijk bochtige rit is zodra je voorbij Tauranga bent... Maar wel mooi en dus fijn rijden... Onderweg hads ik een aantal stops gemaakt, dus op mijn gemakkie gereden... Rond 3pm was ik er dan... Helene was aan het house sitten, dus ik had gratis accommodatie... Samen even de hond uitgelaten... Toen we terug kwamen was Andreas (Du, 39) er ook... Hij is ook een vriend van Helene die daar slaapt... 's Avonds zijn we gaan eten bij de Smitty Bar, omdat ons verteld was dat er een kwis was die avond... Helaas waren we verkeerd geinformeerd, en was de kwis de andere dag... Ach ja... toch maar ff de kroeg in daarna, best gezellig want het was internationale avond... Heel gezellig uiteindelijk! De volgende dagen heb ik niet veel meer gedaan dan koffie drinken, koken, en slapen... Op vrijdagochtend ben ik vertrokken na een emotioneel afscheid van Helene (ahum)... Wederom een behoorlijke rit... Rond 2.30 was ik, na een sightseeing tour door Auckland van 45 minuten, bij mijn bestemming Ya Ping House... Meteen ff douchen, oranje kleren aan en de stad in! Eerst ff met een Duitse kennis rondgedoold door Auckland en gechilled bij de haven, totdat ik met Fleur afgesproken had bij het Belgische cafe... Ze stelde me even voor aan de Britse Ruth, met wie ze een paar dagen samen gereisd had... Ruth ging terug naar ht hostel en ik met Fleur op pad naar haar vriendin Wikke en daarna naar het door het Consulaat gehuurde gebouw waar het feestje die avond was! Heerlijk om al die oude immigranten te zien lachen als er een paar malloten in het oranje binnen komen! Gelukkig waren we niet de enige die zo waren... Het consulaat was gezellig en gratis (niet onbelangrijk voor ons volkje) en daarna met een twintigtal mensen afgesproken in het Belgisch Biercafe... Het werd natuurlijk een latertje die avond... Uiteindelijk zijn we van Belgisch cafe nog naar een club bij de haven gegaan, van waar ik Ruth om een uurtje of 3 thuis heb gebracht en daarna naar Ya Ping gegaan, deels lopend, deels met taxi ($15 viel me niet tegen)... Als een blok in slaap gevallen...
De volgende ochtend zou ik Ruth op pikken, aangezien die ook richting de Bay of Islands wilde gaan...
Ruth had iets meer last van een kater dan ik... Hahahahahahhahaa! Sterker nog, ze kon tot aan halverwege de lunch nauwelijks praten en voelde zich verre van fris... Na haar eerste hap van de bacon-sandwich was ze vliegensvlug naar het toilet, ff kotsen, hahaha... Daarna was we wel weer levend gelukkig... Vanaf toen begon ze langzamerhand weer te praten... Ondertussen had ik contact gehad met Esther, of Ruth mee mocht komen, of dat ik haar bij een hostel af meost zetten... Uiteraard mocht ze mee komen! Paar uurtjes later zijn we dan in Kerikeri... Gesloten deur... Ik ff smsje naar Esther... Ze zijn in town, rugbywedstrijd aan het kijken... Wij er ook naartoe en genoten van een heerlijk potje Rugby League in de regionale divisie hier... Mooi schouwspel... Daarna naar Coen en Esther, om te genieten van de Dutch-Kiwi-Hospitality... Niets dan lof voor deze mensen! Friends for life and always welcome at my home!!!! Heel erg veel hebben we verder niet gedaan hier... Paar Ker!p!es gegeten (HEERLIJK)... Uit koffie wezen drinken... Heerlijk gegeten... Gezellig getafeld... Biertjes erbij... Gewandeld... Genieten... Relaxen... Heerlijk om dit te doen voordat ik naar Azie vlieg zaterdag... Fleur is hier nog langs gekomen gister... Vandaag is ze met Ruth naar Paihia gegaan voor een overnight cruise op "the rock"... Morgen komen ze hier voor mijn "afscheidsfeestje"... Vrijdag vlieg ik van Kerikeri naar Auckland... Zaterdag van Auckland naar Kuala Lumpur...
Van daaruit zie ik het wel weer... Zeer waarschijnlijk door naar Thailand (nee, niet naar Bangkok) en wellicht Laos...
Mijn enige echte dilemma nu is hoe ik het met de foto's ga doen....
Mijn toestel is meer dan kut te noemen...
Perry is niet meer bij me...
Dus waarschijnlijk moet ik een nieuwe kopen in Azie...
Maar dat zien we dan wel weer!!!
Ik laat jullie over een dag of tien meer weten...
Denk ik...
Ik hoop dat dit verhaaltje het wachten waard was...
Tot de volgende keer...
Tot over een maand in Veghel e.o.!!!