Sydney - Multiculti ten voeten uit...

Misschien een wat korter en saaier verhaaltje dit eer dan je gewend bent van mij... Dat komt namelijk vooral omdat ik een beetje futloos wordt van al dat warme weer hier... Maar het is stiekem ook best wisselvallig... De ene dag 42 graden (echt niet uit te houden) "gin weer vur'ne blanke"... De volgende dag krap 20 en regenachtig... Heel apart... Nou moet ik toegeven dat dit wel twee uitzonderlijke waarden waren hoor, want over het algemeen liggen de temperaturen hier zo tussen de 28 en 33 graden... Zeer aangenaam dus, als je van de zon en het strand houdt... ;)
Maar goed, dinsdag de 15de december dus een meeting met Kayt en met mijn Ierse maatje Andy... Om 1 pm op de trappen van het Opera House... Ik om 10.30 uur vertrokken bij Rob en Annet thuis... Bus gemist... Naar winkelcentrum gewandeld: bus gemist... Uiteindelijk met volgende bus naar Parramatta-station, je raadt het al: Trein net weg... De wet van Murphy achtervolgt me dus vandaag... Uiteindelijk arriveer ik dan om 1.25 pm terwijl ik echt een hekel heb aan te laat komen!!! Maar goed, ze waren niet haatdragend jegens mij en we gingen gezellig samen lunchen... Eerst lekker over de Boulevard lopen, waar iedereen blijft kijken naar een Aboriginal die elke dag zijn zelfde ding doet,dus na 1 x heb je dat voor de rest van je leven gezien... Dan het trapje op naar de wijk "The Rocks" waar ik een paar dagen eerder met Annet over de markt was gelopen... Paar straatjes door en uiteindelijk gaan zitten voor een overheerlijke lunch bij café Löwenbräu... Andy en Kayt nemen een klein hapje, maar onze Björn moet natuurlijk de Schnitzel proberen... En ja hoor, een stuk lekker gemarineerd vlees dat groter is dan je bord (en het bord was de normale grootte), met daarnaast was salade en daaronder wat frietjes, was het resultaat... Maar goed dat ik geen vegetariër ben, hahaha... Smullen dus... Gepaard gaande met een overheerlijke Duitse pilsner was dit een echte aanrader te noemen!!! Na onze "lunch" gingen we verder... We liepen wat door de odue straatjes en besloten uiteindelijk om een kijkje te gaan nemen op de Harbour Bridge en aan de overkant daarvan... Na een goede wandeling en een paar tussenstops in parkjes, koffiehuisjes en andere gezellige aangelegenheden, besloten we omstreeks 18 uur weer uit elkaar te gaan... Het was een gezellige dag geweest... 's avonds nog paar biertjes op bij Rob en Annet en nog wat nagebabbeld met hen en naar bedje toe...
Woensdag niet veel gedaan... Ja, boodschappen, want ik zou die avond koken voor mij en voor Rob, aangezien Annet moest overwerken ivm Kerstvieringen op haar werk... Het werd mijn in bekende kring befaamde Thaise Curry-Cocos, in dit geval met kip, omdat Rob garnalen niet zo lekker vindt (Ivo, bedankt voor het recept een paar jaar terug, maar misschien is de mijne nu wel minstens net zo lekker)... Dus lekker verse groentes en kip gehaald en "thuis" lekker aan de kook... Biertje erbij... Niets te klagen... Rob vroeg nog of ie kon helpen, maar dat was niet nodig... Dus pannen uitserveren en opscheppen maar... Zowel Rob als ik maakt er gretig gebruik van, en hoewel er misschien wel voor 5 personen gekookt was, was er na afloopp nog slecht voor 1 persoon over... Dat zou mijn lunch worden, hahaha... Nog lekker nagetafeld tot Annet thuis was en toen gaan slapen...
Donderdag was de beruchte 42 graden dag... Na lekker uitgeslapen te hebben, en mijn douche en ontbijtje gehad te hebben, besloot ik om rond 12.30 naar het winkelcentrum te lopen... Dit is ongeveer 15 minuten te voet... Pfffffffffffffffff... Dat was echt afzien!!!! Na 10 stappen wilde ik al terug... Hahaha... Maar goed, alles in huis gehaald en de terugweg was zo mogelijk een nog helser karwei... Kilo's lichter van het verloren zweet (helaas is dat altijd maar tijdelijk) begon ik met mijn mise en place in de keuken... Eerst dus al het snijwerk... Pepertjes, uitjes, knoflook, "capsicum" (zoals ze paprika hier noemen), "Zucchini" (het woord voor courgette), lente-uitjes, tomaten, basilicum, wortel... Tja, Italiaanse keuken vandaag... Voorgerecht: Bruscietta... Hoofdgerecht: Tricolore wokkels met verse zelfgemaakt saus... Dat betekent dus ook nog eens dat de tomtaten gepeld moeten worden en voor 8 personen is dat geen pretje kan ik je wel vertellen, aangezien ik toen nog niet wist hoe hier de airco werkte :P :P :P hahaha! Vanavond zouden Bas en een paar van zijn huisgenootjes namelijk komen eten hier... Maar goed, het gerecht tot een goed einde gebracht... Helaas kreeg ik van Bas de afmelding van zijn huisgenootjes toen ik al bijna klaar was met koken... Maar goed, daar kan hij ook niets aan doen hè... Het was heel gezellig uiteindelijk met zijn viertjes aan tafel... En het eten was ook redelijk geslaagd... Bas moest die avond nog naar huis terug ivm met zijn werk op vrijdag en we gingen die avond redelijk vroeg slapen (voor 12 uur)...
De vrijdag was weer een rustdag, overdag tenminste... LEkker relax uitgeslapen... Beetje huishoudelijk werk verricht, dikke prima verder... Toen ik daarna naar Bas wilde gaan, zoals ik had afgesproken met hem, had ik er niet aan gedacht dat het openbaar vervoer die dag zou staken... Dus ik voor jan lul een half uur staan wachten bij de bushalte.. Toen taxi gebeld, die niet op kwam dagen, toen maar besloten om terug naar huis te gaan... Kwam ik gelukkig Annet tegen met de auto, die me naar Parramatta heeft gebracht, zodat ik toch nog naar Bas kon komen...
In de Westfield nog ff wat eten en paar blikjes bier halen en omstreeks 7 pm was ik bij Bas...
Het werd uiteindelijk een heeeeeeeeeeele gezellige avond, waarbij we met een groet groep van zijn stagehuis op stap zijn gegaan tot in de late uurtjes... Uitendelijk, na de afterborrel ging ik rond 5.30 am slapen... Bas lag toen al te rusten met zijn oogjes dicht...
Zaterdagochtend om 10.30 am telefoon... "Hello, with Daniela! Do you have any plans for today? I just arrived in SYdney and i would like to have lunch with you..." Okeee dan... Gelukkig geen kater, wel weinig slaap... Met de spullen van het stappen en een deo-douche maar op stap dan... Het was een lekkere zonnige dag... Heerlijk bijgekletst en samen gewandeld... Botanic Gardens... Bondi Beach... en toen om 18 uur weer terug naar huis... Rob en Annet druk spullen aan het pakken omdat ze op zondagochtend op vakantie gingen met de hondjes...
De volgende dag vreog eruit voor mijn doen (half negen ;) is vroeg ja) om afscheid te nemen van Rob en Annet en omdat ik had afgesproken met Daniela om naar de Zoo te gaan... Toevalligerwijs kreeg ik die ochtend van Bas een sms dat hij er ook heen ging met Theo (maassen look-a-like), een van zijn huisgenoten... Zij ware er echter al wat eerder... Maar Daniela en ik zijn eerst samen gezellig rondgelopen, daarna nog ff met Bas en Theo, toen weer samen, en uiteindelijk met zijn vieren wel dezeflde Ferry terug naar Circular Quay (bij Opera House)... Van daaruit zijn we ff bij het Duitse café Löwenbräu gaan zitten om gezellig te pilsen en een paar tussendoortjes te nuttigen (Pretzels en Knoblauchbrot)... Vervolgens bij Daniela's hostel op het dakterras gaan zitten met allevier een eigen fles Brut... Alsof dat niet genoeg was, daarna nog naar het Belgian Beer Café gegaan voor 3 verschillende Vlaamse schoonheden in glas... We werden er daar uitgekickt omdat 10pm sluitngstijd was... Dus nog maar een straatje naar beneden en een club in... Toen begon de ellende... Bas bestelde een shotje Bacardi 151 voor ons drietjes (Daniela was er niet meer bij) en bij Theo schoot die in eht verkeerde keelsgat, hahhaha, dus ipv dat ie naar het toilet liep, loopt ie de trap op, en kotst het op de eerste verdieping in een hoekje uit... Hahahahahahahahahahahahahaha!!! Hij zelf schoonmaken... Superrelaxte uitsmijter trouwens, maar Theo moest er wel uit...
Ondertussen had ik 4 bier besteld (Happy Hour) en was ik met Bas naar boven gegaan... Ik zeg tegen Bas: "Ik ga Theo ff buiten een biertje brengen, dat vindt die uitsmijter vast niet erg...Ben zo terug..." Maar theo mocht geen biertje meer... Maar hij mocht wel naar het toilet... Moest ik natuurlijk 10 seconden later ook...
Mar goed, daar trapte de uitsmijter niet in natuurlijk, dus toen kon ik er ook uit omdat ik misbrui had gemaakt van zijn gastvrijheid... Hij had ook helemaal gelijk en het was ook echt een leuke vent. die zijn werk goed deed... Een half uurtje later besloot Bas om ook maar eens te komen kijken waar ik bleef en lachend zijn we daarna naar huis gegaan... Nog tot 1.30 am zitten buurten op zijn kamer en een tweetal "lifesavers" op (wees gerust, het zijn ijsjes)... Om een uurtje of 10 eruit... Bas moest gewoon werken maar had het zwaar... Logisch na onze zondag... Ik had eigenlijk nergens last van... Dat kwam pas in de trein, hahahaha... Kater begint later... Hele maandag beetje rot geweest... Niet veel gedaan... Dinsdag wat boodschapjes gedaan en verder ook niet veel soeps... Ja, wel nog ff in de gym getraind... maar veel hielp het ook niet... Beetje lusteloos... Nog tijdje achter de computer gezeten... en rond 11.30 naar bed... kon niet echt slapen, was meer sluimeren... Hoorde wat jongelui op straat... en toen, iets voor half een, ik dacht dat ik droomde dat ik een ruit hoorde sneuvelen... Maar daarna nog een en ik besloot een kijkje te gaan nemen in mijn boxershort en slippertjes... Bij de buren zijn ze aan het verbouwen en er zijn een hoop mensen op vakantie hier... Het is een rijkere buurt... Misschien wel een inbreker ofzo?!?!?!?! Dus ik gespannen de deur openen beneden... Ik kijk naar links, maar daar is niets, ik kijk naar rechts... Wauw!!!! Het huis van de overburen staat in de fik! Ik doe snel een broek en shirt aan en ren naar buiten, naar de buren, om te vragen wie ik moet bellen (weet ik veel wat de 112 van Australië is)... Het huis fikt inmiddels enorm... Er staan al meer buren buitenm op dat moment en een echtpaar zegt, we hebben al gebeld... Ik zeg, ik ga kijken of er niemand in huis is, die gered moet worden, maar ik word tegengehouden door een oudere man die zegt dat ik nu alleen mezelf in gevaar zou brengen... En hij heeft gelijk... Toen kwamen de directe buren van "mij" ook buiten en die wisten te vertellen dat hethuis al bijna een jaar onbewoond was... Maar goed dat ik geen held probeerde te spelen dus... Zo'n anderhalf uur later was het brand-meester... Konden we weer poging tot slapen doen, maar om de een of andere reden slaap je dan toch niet zo vast meer...
Het is nu woensdagmiddag, 23 december als ik dit verhaaltje typ... Stiekem toch meer verteld dan ik dacht dat ik te vertellen had, hahaha! Straks komt Bas hier BBQ-en en genieten van de Juccuzzi in de tuin... En dan is het al weer bijna Kerstmis!!! Staat een feestje op Bondi-beach op het programma, dus dat meot wel goed komen dan dacht ik zo... Iedereen de hartelijke groeten vanuit een warm en zonnig Sydney!
En uiteraard: PRETTIGE KERSTDAGEN!!! Zeker nu het zo wit is daar bij jullie!!!